σεληνογραφικός

-ή, -ό, Ν

1. αστρον. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη σεληνογραφία

2. φρ. α) «σεληνογραφικές συντεταγμένες»

αστρον. σύστημα σφαιρικών συντεταγμένων, χρησιμοποιούμενων στη σεληνογραφία, κατά το οποίο ο ισημερινός τής Σελήνης αποτελεί τον βασικό κύκλο και ο κεντρικός μεσημβρινός τον πρώτο κάθετο κύκλο

β) «σεληνογραφικό πλάτος»

αστρον. το πλάτος που μετρείται βόρεια και νότια τού σεληνιακού ισημερινού από 0° ώς 90°

γ) «σεληνογραφικό μήκος»

αστρον. το μήκος που μετρείται προς τα ανατολικά και προς τα δυτικά τού κεντρικού μεσημβρινού τής Σελήνης από 0° ώς 90°.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σεληνογραφία. Το επίθ. μαρτυρείται από το 1882 στον Γ. Χ. Παπαγεωργίου].